Dit is een van 1910 daterend grachtenpand naar een ontwerp in neo-classicistische stijl van H.J.M. Walenkamp in opdracht van J.C. Schulmayer.

In 1918-19 is het pand ingrijpend verbouwd waarbij de voorgevel geheel opnieuw in een rationalistische stijl is opgetrokken. De architect is P.H. van Niftrik. en de opdrachtgever is F.A. Sorel, directeur van N.V. 'De Globe', Maatschappij tot Exploitatie van Kantoorlokalen.

In het verbouwde pand zijn kantoren gekomen en een conciergewoning ten behoeve van een verzekeringsmaatschappij. Het werk is uitgevoerd door De Kondor.

Omschrijving:

Een op een nagenoeg rechthoekige, langgerekte plattegrond tot standgekomen natuurstenen kantoorgebouw op een hardstenen plint bestaande uit drie bouwlagen onder een rechte gevelbeëindiging waarboven een steil opgaand zadeldak met shingles.

Het dak wordt aan beide zijden afgesloten door een natuurstenen band waarop een schoorsteen.

Het pand bestaat uit twee traveeen. Alle in de gevel aanwezige ramen zijn geplaatst in brede hardhouten kozijnen. De ingang bevindt zich in de rechtertravee en bestaat uit twee natuurstenen pilasters onder een breed getoogd fries waarin het huisnummer 213 is gebeiteld.

De twee panelendeuren zijn van eikehout. Boven de ingang drie diep gelegen kleine, vierkantvormige bovenlichten met glas-in-lood. Ter weerszijden van de ingang een langwerpig glas-in-lood zijlicht achter decoratief traliewerk. Boven elk zijlicht een eveneens van glas-in-lood voorzien rechthoekig venster.

Links van de ingang bevinden zich drie grote vensters in houten kozijnen waarboven glas-in-lood bovenlichten, elk door een houten roede in tweeën onderverdeeld. Tussen de begane grond en de eerste verdieping een uitkragende cordonlijst.

Beide traveeen op de verdiepingen zijn voorzien van twee gekoppelde vensters met schuiframen en door houten roeden onderverdeeld achtruits bovenlichten.

De muurvlakken waarin de vensters zijn geplaatst risaleren enigszins ten opzichte van de overige gevelvlakken en doorbreken beide de gootlijst. In het brede muurvlak tussen de vensterpartijen van de eerste verdieping een gebeeldhouwd medaillon, voorstellende Arion op een dolfijn.

Tussen de eerste en de tweede verdieping vierkantvormige reliefs met voorstellingen van resp. reddingsboeien, ankers, pelikanen en kangeroes met een jong in de buidel.

Al deze voorstellingen verwijzen naar de toenmalige functie van het pand nl. verzekeringsmaatschappij. Onder de gootlijst een fries van decoratieve reliefvoorstellingen. Op het dak boven beide raamtraveeën een grote dakkapel.

Waardering:

Voormalige verzekeringsmaatschappij van architectuurhistorisch belang vanwege de esthetische waarde van het gevelontwerp. Bovendien van cultuurhistorisch belang als exponent van een sociaal-economische ontwikkeling namelijk de verkantorisering van de grachtengordel welke vanaf ongeveer 1880 een aanvang nam.

Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed